Streitowie

Ludwik Streit z zawodu był murarzem. Wraz z żoną i dziećmi: Edwardem, Franciszkiem, Henrykiem, Bronisławą i Marią mieszkali na Kleparowie.
W 1933 roku tuż po urodzeniu najmłodszego dziecka – Tadeusza – zmarła żona Ludwika Streita, a jej rolę w rodzinie została zmuszona przejąć córka Maria.

W czasie wojny na Syberię został wywieziony najstarszy z synów Ludwika – Franciszek. We Lwowie pozostała jego żona i synek – niestety ich losów nigdy nie udało się ustalić. Kiedy do miasta weszły w 1944 roku oddziały sowieckie, a wraz z nimi Wojsko Polskie, Edward i Henryk Streitowie zostali wcieleni do wojska.

Jak grom z jasnego nieba jesienią 1945 roku na Ludwika Streita spadła wiadomość, że do 1. listopada musi opuścić Lwów i jako „repatriant” udać się wraz z mieszkającymi z nim dziećmi – Bronisławą i Tadeuszem – do „nowej Polski”. Pośpiesznie spakowali jedynie niewielką część swego dobytku i wyruszyli w podróż w nieznane. Przez krótki czas mieszkali na tzw. Ziemiach Odzyskanych, później przenieśli się bliżej nowej granicy – do Jarosławia, gdzie zamieszkali na ulicy Spytka. Tutaj czekali na wracających z wojska Edwarda i Henryka a także uwolnionego z Syberii Franciszka oraz powrót do Lwowa (w co nigdy nie wątpili). Tutaj też dotarła rodzina Marii Streit, która w 1942 roku poślubiła we Lwowie Zdzisława Kota.

Po pewnym czasie Streitowie przenieśli się do domu na ulicy Wilsona. Ludwik Streit nadal pracował w swoim zawodzie, a jego dom był miejscem rodzinnych spotkań, podczas których wspomnieniami wracano do miasta Semper Fidelis.