Smolińscy

Maria i Adam Smolińscy do czasu tzw. „repatriacji” w 1944 roku mieszkali we Lwowie. W chwili opuszczenia miasta Semper Fidelis byli młodym małżeństwem – pobrali się kilka tygodni wcześniej 10 kwietnia 1944 roku w kościele św. Elżbiety. Maria Smolińska (z d. Winiewska) była absolwentką Prywatnego Gimnazjum Żeńskiego Sióstr Urszulanek we Lwowie (mieszczącego się na ul. św. Jacka). W czasie okupacji pracowała na głównej poczcie we Lwowie. Jej mąż po ukończeniu nauki w gimnazjum otrzymał posadę urzędnika we lwowskim Magistracie.

Wkrótce po ślubie Maria Smolińska została służbowo przeniesiona do pracy na poczcie w Pruchniku, leżącym 20 km od Jarosławia, gdzie mieszkała rodzina jej ojca, Ludwika Winiewskiego. Dlatego też Maria i Adam Smolińscy wraz z matką pana Adama zamieszkali na krótko w Jarosławiu, skąd następnie wyjechali do Łodzi. Tam bowiem ze Lwowa udało się rodzeństwo Adama Smolińskiego, które zabiegało o przyjazd matki oraz brata z bratową. Towarowym wagonem, z niewielkim dobytkiem, odbyli podróż z Jarosławia do Łodzi. Początkowo zamieszkali w opuszczonym budynku fabrycznym, a po pewnym czasie otrzymali przydział na niewielkie mieszkanie.

Podczas pobytu w Łodzi Maria Smolińska ciężko zachorowała, dodatkowo nie do zniesienia stawała się jej tęsknota za rodzicami, którzy osiedlili się
w międzyczasie w Jarosławiu. Dlatego też Maria i Adam Smolińscy przyjechali do Jarosławia i tutaj już pozostali. Maria otrzymała posadę sekretarki
w Technikum Drogowo – Geodezyjnym, gdzie przepracowała 30 lat. Jej mąż był nauczycielem, a następnie dyrektorem Szkoły Podstawowej nr 5. Zmarł w 1977 roku, spoczywa na Nowym Cmentarzu w Jarosławiu.