Cholewicki Jerzy

Jerzy Cholewicki urodził się w rodzinie nauczycielskiej,  w styczniu 1939 roku w miejscowości Szczytyń, w województwie poleskim. Jego matka, Wiktoria (z d. Stachowska) po ukończeniu w 1925 roku Prywatnego Seminarium Nauczycielskiego Żeńskiego z Prawem Publiczności w Stryju, otrzymała w grudniu 1925 roku posadę nauczycielki w miejscowości Helenin, w powiecie Kamień Koszyrski. Po dwóch latach przeniesiona została do szkoły w Podrzeczu, a od 1 września 1936 roku  podjęła pracę w szkole we wsi Szczytyń.

Ojciec, Antoni Cholewicki urodził  się w Boguszycach w powiecie łomżyńskim. W latach 1926 – 1934 uczęszczał do Państwowego Seminarium Nauczycielskiego Męskiego im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Łomży. Tam też zdał egzaminy i otrzymał uprawnienia do nauczania w publicznych i prywatnych szkołach powszechnych. 1 września 1934 roku rozpoczął pracę w szkole powszechnej w miejscowości Kotusz w powiecie Kamień Koszyrski.

Po zawarciu związku małżeńskiego Wiktoria i Antoni Cholewiccy zamieszkali w Podrzeczu. Tam  urodziła się najstarsza córka Joanna. Potem rodzina przeniosła się do Szczytynia, a następnie do Wólki Szczytyńskiej. Rodzina przenosiła się tam, gdzie były większe skupiska ludności polskiej, a co za tym idzie, więcej dzieci w szkołach.

Po wybuchu II wojny światowej i zajęciu terenów wschodnich Rzeczpospolitej przez Sowietów, Wiktoria Cholewiecka rozpoczęła pracę w szkole w Wólce Szczytyńskiej. Każdy kolejny dzień przynosił niepokojące informacje o represjach wobec ludności polskiej, a szczególnie inteligencji. Cholewiccy, podobnie jak wielu innych mieszkańców ziem zagarniętych przez ZSRR, obawiali się deportacji na Syberię lub do Kazachstanu. Jak się okazało, ich obawy były słuszne, bowiem znaleźli się na listach osób przeznaczonych do wywózki w czerwcu 1941 roku.  Szczęśliwie udało im się jednak uciec i dotrzeć 15 lipca 1941 do rodzinnej wsi Antoniego Cholewickiego – Boguszyc koło Łomży.  W 1943 roku zmarł Antoni  Cholewicki, jego żona w 1944 roku otrzymała pracę w szkole podstawowej w Czaplicach (pow. łomżyński). Tam pracowała do 1961 roku.

Dzieci po ukończeniu nauki rozjechały się po Polsce. Joanna Cholewicka zamieszkała w Józefowie pod Warszawą, Danuta w Warszawie, Stanisław w Kowarach na Dolnym Śląsku, a Jerzy najpierw pracował i mieszkał w Karpaczu, potem na  Śląsku (m.in. w Zabrzu).

Do Jarosławia Jerzy Cholewicki przybył w 1996 roku wraz z żoną, której rodzina tutaj mieszkała.