Brygider
Pięcioosobowa rodzina Brygiderów mieszkała we Lwowie – początkowo na ulicy Pierackiego, później – w czasie wojny na ul. Swobody (Wolności). Włodzimierz Brygider był przedstawicielem handlowym poznańskiej firmy włókienniczej, jego żona Aniela prowadziła dom. Bombardowanie Lwowa podczas Wielkanocy 1944 roku pozbawiło rodzinę dachu nad głową – w ruinach domu odnaleziono ciężko rannego 13 letniego wówczas Zdzisława Brygidera. Jego leczenie odbywało się początkowo w jednym z lwowskich szpitali, a następnie przetransportowany został do szpitala w Rzeszowie.
Nie mając własnego lokum, rodzina zdecydowała się w 1945 roku na opuszczenie Lwowa i wyjazd do Jarosławia, gdzie mieszkała siostra Włodzimierza Brygidera. To u niej rodzina zatrzymała się na początku, zanim dostała przydział na inne mieszkanie.
Uciekając z domu podczas bombardowania nie zabrali ze sobą niczego, za wyjątkiem niezbędnych dokumentów i rzeczy osobistych. We Lwowie nie pozostał nikt z ich rodziny. Część jej członków osiadła w Sanoku, inni wybrali Wrocław.
W Jarosławiu musieli rozpocząć życie od nowa. Włodzimierz Brygider ponownie podjął pracę jako przedstawiciel handlowy jednej z firm włókienniczych, potem w firmie trudniącej się skupem ziół. W kolejnych latach prowadził sklep obuwniczy. Jego żona zajmowała się domem. Dzieci kontynuowały naukę w jarosławskich szkołach – Ryszard uczęszczał do Technikum Spożywczego i Chemicznego, w którym później był nauczycielem zawodu. Młodszy brat po ukończeniu szkoły służył w Polskiej Marynarce Handlowej.
Po wojnie członkowie rodziny Brygiderów – w tym pan Ryszard Brygider, mieli okazję kilkukrotnie odwiedzić Lwów oraz miejsce swego wcześniejszego zamieszkania na ul. Pierackiego.
Dokumenty: Brak
Wspomnienia: Brak