Wiącek Genowefa i Stanisława

Genowefa Wiącek urodziła się w  Rawie Ruskiej, a potem wraz z rodzicami zamieszkała we Lwowie. Po ukończeniu 3 – klasowej szkoły wydziałowej św. Antoniego podjęła naukę w Państwowym Seminarium Nauczycielskim, w którym z odznaczeniem zdała maturę, uzyskując uprawnienia do pełnienia obowiązków tymczasowej nauczycielki w  szkołach powszechnych. Po odbyciu obowiązkowej praktyki w szkole ludowej prowadzonej przez Siostry Benedyktynki, w latach 1921 – 1923 zdała stosowne egzaminy i zdobyła pełne kwalifikacje pozwalające podjąć pracę w szkole powszechnej. Wraz z matką – Stanisławą mieszkały na ulicy Hausnera, a potem Piotra i Pawła.

W latach 1939 – 1941 w okresie okupacji sowieckiej Genowefa Wiącek pracowała w Szkole nr 20 we Lwowie (dawniej Sióstr Benedyktynek). Po zajęciu miasta przez Niemców (od 1 października 1941 r. do 30 czerwca 1944 r.) zachowała pracę w tej szkole, która wróciła do swej pierwotnej nazwy – Sióstr Benedyktynek. Gdy miasto ponownie zajęli Rosjanie, Genowefa Wiącek znalazła zatrudnienie w 10 – klasowej szkole średniej nr 33.

W 1945 roku wraz z matką – Stanisławą zdecydowały się opuścić Lwów i udać się na ziemie, które miały przynależeć do Polski. Genowefa otrzymała posadę nauczycielki w szkole podstawowej w Zamiechowie, a potem w Łazach koło Radymna wraz z prawem do służbowego mieszkania. Ostatecznie Genowefa wyjechała do Czudca, gdzie pracowała i mieszkała już do emerytury, natomiast matka przeniosła się do Jarosławia, gdzie zmarła w 1974 roku, przeżywając swoją córkę. Obydwie spoczywają na Nowym Cmentarzu w Jarosławiu.