Bazanowscy

           Andrzej i Maria (z d. Nowotny) Bazanowscy wraz z córeczką Teresą przyjechali do Jarosławia w 1944 roku z Gródka Jagiellońskiego. Rodzice Marii byli właścicielami sklepu masarskiego, natomiast rodzina Andrzeja Bazanowskiego mieszkała w Pruchniku.

Andrzej Bazanowski po ukończeniu szkoły podstawowej w Pruchniku kontynuował naukę w gimnazjum w Dębowcu, a następnie w Jarosławiu. Tutaj zdał maturę w 1932 roku, po czym wyjechał do Brześcia n/Bugiem gdzie odbył służbę wojskową w Szkole Podchorążych Rezerwy. W 1937 roku ukończył kurs pożarniczy dla członków korpusu technicznego Związku Straży Pożarnych RP i tuż przed wybuchem wojny został skierowany do Gródka Jagiellońskiego, gdzie objął stanowisko powiatowego instruktora straży pożarnych.

W czasie kampanii wrześniowej walczył jako żołnierz 3 Pułku Legionów w Jarosławiu. Pojmany przez Sowietów trafił do więzienia we Lwowie, a potem w Berdyczowie, z którego udało mu się uciec. Następnie zaangażował się w działalność konspiracyjną – walczył w szeregach Armii Krajowej.

W 1944 roku, gdy Gródek Jagielloński opuszczali jego teściowie, także on z żoną i córeczką Teresą zdecydowali się na wyjazd – skierowali się do Pruchnika, gdzie mieszkali jego rodzice. Po pewnym czasie przenieśli się do Jarosławia, gdzie Andrzej Bazanowski podjął pracę w straży pożarnej. Najpierw został powiatowym inspektorem, a w 1949 roku objął stanowisko komendanta Ośrodka  Wyszkolenia Pożarniczego w Roźwienicy.

Bazanowscy w Jarosławiu otrzymali służbowe mieszkanie w pobliżu siedziby straży pożarnej (na ul. Świerczewskiego). Rodzina powiększyła się o dwoje dzieci.

W 1951 roku Andrzej Bazanowski wraz z żoną i dziećmi wyjechał do Rzeszowa, gdzie objął stanowisko wojewódzkiego komendanta straży pożarnych. Funkcję tę pełnił do chwili przejścia na emeryturę w 1977 roku. Zmarł w 1983 roku w Rzeszowie. Co roku dla uczczenia jego pamięci organizowane są w Rzeszowie – Ogólnopolskie Zawody Sportowo-Pożarnicze o Memoriał Pułkownika Andrzeja Bazanowskiego.