Pociej Michał

     Urodził się w 1910 r. w Lubyczy Królewskiej k. Bełżca. W 1937r. ożenił się z Antoniną (z pochodzenia Ukrainką),  Z tego związku urodziło się dwóch synów : Leonard i Jerzy. Jako młody chłopiec Michał był czeladnikiem w zawodzie masarza. Po zdobyciu papierów mistrzowskich otworzył sklep z wyrobami w Niemirowie (obecnie Ukraina), gdzie też rodzina zamieszkała. Swoje wędliny dostarczał również do kwatermistrzostwa wojskowego we Lwowie. Tam również planował w 1939 r. otworzyć sklep z własnymi wyrobami wędliniarskimi. Wybuch wojny zniweczył te plany. Po wcieleniu do wojska Michał brał udział w kampanii wrześniowej, walcząc krótko na wschodnich rubieżach Polski. Po wkroczeniu na tereny Polski armii sowieckiej, zdołał zbiec i w cywilnym ubiorze z mapą oraz lornetką przedzierał się w kierunku granicy rumuńskiej. Tam został jednak zatrzymany, aresztowany i wywieziony na północną Syberię do Workuty, gdzie mieściły się jedne z najcięższych łagrów dla zesłańców. Przebywał tam 2 lata w niezwykle ciężkich warunkach w głodzie i zimnie. W obozie tym wielu Polaków zmarło z wycieńczenia. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej Michał został zwolniony na mocy układu Sikorski – Majski i wstąpił do tworzącej się na obszarach Związku Radzieckiego armii gen. Andersa.

      Jako żołnierz tej armii, w stopniu kaprala, był dowódcą drużyny i przeszedł cały szlak bitewny walcząc między innymi we Włoszech o zdobycie obwarowanego przez Niemców słynnego wzgórza z klasztorem Monte Cassino. Za swoje męsto odznaczony został Krzyżem Walecznych, Krzyżem Monte Cassino oraz Medalem Polska Swemu Obrońcy. W 1948 r.  Michał powrócił z Anglii do kraju i osiadł w Jarosławiu, gdzie jako żołnierz „zachodniej armii” był przez dłuższy czas prześladowany przez ówczesne UB. W czasie wojennej zawieruchy żona Michała Pocieja znalazła się w obozie pracy na terenie Austrii. Przekonana, że jej mąż nie żyje, swoje losy związała z sowieckm oficerem, z którym następnie zamieszkała na terenie ZSRR.
Michał Pociej, po wyjaśnieniu swej sytuacji rodzinnej i otrzymaniu rozwodu, zawarł ponownie związek małżeński z pochodzącą z Wiśniowca na Wołyniu Janiną Szymańską – Misiąg.