Czechowiczowie

Trzyosobowa rodzina Czechowiczów na Kresach  mieszkała w Kozowej koło Brzeżan. Do Jarosławia przybyła pociągiem z Tarnopola w wagonie towarowym w styczniu 1945 roku. Do podjęcia decyzji o opuszczeniu swego domu zmusiła ich obawa przed utratą życia ze strony band UPA lub zsyłką na Syberię. W Jarosławiu Czechowiczowie zatrzymali się u rodziców Stanisławy Czechowicz – na ulicy Polnej. Po pewnym czasie otrzymali własne mieszkanie (z tzw. przydziału) na ulicy Świerczewskiego 24 (obecnie Jana Pawła II).

Tadeusz Czechowicz – syn Kazimierza i Katarzyny z Wiśniowskich –  urodził się 19 października 1903 roku w Brzeżanach. Ukończył Szkołę Leśną w Margoninie, podejmując pracę w nadleśnictwie Kostkowo.

Po przyjeździe do Jarosławia w 1945 roku zorganizował i uruchomił mleczarnię w Radymnie. Od 1949 roku był kierownikiem działu mleczarskiego, a następnie dyrektorem Powiatowego Zakładu Mleczarskiego w Jarosławiu.

Stanisława Czechowicz – żona Tadeusza – urodziła się 22 lipca 1908 roku w Samborze jako córka Szymona i Marianny Pilawy. W Jarosławiu ukończyła Prywatne Seminarium Nauczycielskie Żeńskie im. Emilii Plater. Pierwszą pracę jako nauczycielka podjęła w 1928 roku w Mroczenku. Następnie otrzymała posadę nauczycielki kontraktowej w Publicznej Szkole Powszechnej w Borszowie (pow. stanisławowski). W ciągu kolejnych lat swojej kariery zawodowej uczyła w   siedmioklasowej szkole powszechnej żeńskiej III stopnia w Mostach Wielkich (pow. żółkiewski), szkole powszechnej w Brzeżanach. Na podstawie zachowanych dokumentów można stwierdzić, że rodzina Czechowiczów związana była także z takimi miejscowościami jak: Stryj, Rohatyn, Rawa Ruska, Sokal. W 1939 roku ukończyła kurs kierowników Teatrów Ludowych w Stanisławowie.

Po przyjeździe do Jarosławia Stanisława Czechowicz zajęła się domem i wychowaniem synów – Bogusława urodzonego w 1932 roku w Brzeżanach oraz Jerzego urodzonego już w Jarosławiu w 1948 roku.

Od 1945 roku była członkiem zespołu tanecznego prowadzonego przez Lidię Nartowską, biorąc udział między innymi w spektaklu pt. “Jutro będzie lepiej”. W widowisku tym wystąpili także krewni Stanisławy, którzy przeżyli wojnę i mieszkali w Jarosławiu